De PvdA wil graag aan de slag
De mouwen opgestroopt
door: Norbert de Vries
Uw verslaggever betreedt het fraaie appartement (uitzicht over half Goirle) van Guus van der Put voor een gesprek met hem en met Antoon van Baal, de nummers één en twee van de lijst van de PvdA. “Ha, daar is het journaille”, roept de laatstgenoemde plagerig. Ik moet meteen denken aan een uitspraak (ik weet niet meer van wie) die ongeveer als volgt gaat: journalisten stellen almaar vragen en krijgen zelden of nooit antwoord, terwijl politici voortdurend antwoorden geven, terwijl niemand hen iets vraagt. Wat zal dat in deze ontmoeting van vertegenwoordigers van beide groepen opleveren? Praten we langs elkaar heen, botsen we, of - de wonderen zijn de wereld niet uit - voegen vraag en antwoord zich soepel en naadloos aaneen? We gaan - net als de meeste kandidaten van de tv-show ‘Een tegen 100’ plegen te doen- van start met een makkelijke vraag: hoe kijkt de PvdA terug op de afgelopen bestuursperiode?
Invloed
Guus neemt het woord en zegt: “Kijk, we zaten in de oppositie, en hadden slechts twee zetels, maar toch meen ik te mogen zeggen, dat we behoorlijk wat invloed hebben gehad op het beleid. Nee, we hebben de coalitie niet bestookt met een overvloed aan moties en amendementen, maar op diverse momenten in de discussies, die op de diverse gemeentelijke niveaus gevoerd worden, op het juiste moment, goede ideeën aangedragen. En dan zie je hoe je, ook als oppositiepartij, een wezenlijke bijdrage kunt leveren. Neem bijvoorbeeld ons voorstel inzake de armoedebestrijding; tijdens de raadsvergadering van 5 november vorig jaar stelden wij voor om de extra middelen voor armoedebeleid die de gemeente kreeg, specifiek in te zetten voor de kinderen in arme gezinnen. Wij kregen voor dat idee veel bijval, en op 11 maart aanstaande zal de gemeenteraad daarover een besluit nemen. Dat leidt tot subsidie voor de stichting Leergeld, geld voor het project ‘Kinderen vooruit’, verruiming van de computerregeling voor kinderen, en verhoging van de gemeentelijke bijdrage in de premie van de collectieve ziektekostenverzekering (met betere vergoedingen voor brillen, orthodontie, enz.). Kortom, een zeer nuttige, passende en wenselijke opsteker voor kinderen van gezinnen waarin armoede heerst. Zo zijn er meer voorbeelden te geven waaruit blijkt, dat er goed naar ons geluisterd wordt. Ik noem de nieuwbouw voor school de Kameleon, en de fusie tussen de wijkcentra De Deel en de Wildacker.”
Kernwaarden
Wat wil de PvdA voor de komende jaren? Een lastige vraag, denkt u wellicht, maar het antwoord volgt prompt. Kennelijk is er al over nagedacht, en komt de vraag niet als een verrassing. Antoon: “Ons verkiezingsprogramma draait om drie begrippen: solidariteit, respect en zorgzaamheid. Dat moeten we natuurlijk vertalen naar de praktijk. Zorg en welzijn zijn belangrijk voor de PvdA. Door de decentralisaties staat de gemeente voor grote uitdagingen. Ik ben daar als voorzitter van de gemeentelijke werkgroep Jeugdzorg nauw bij betrokken. Wij willen er voor zorgen, dat de zorg dichtbij de burger georganiseerd wordt, met het accent op preventie. Het begint allemaal bij eigen kracht. Bij het vervolg moeten we zorgen voor een makkelijke toegang tot de zorg, vroegtijdige hulp, en een vaste contactpersoon die het hele proces stroomlijnt, zodat de hulpvrager niet verdwaalt in de wirwar van instellingen en organisaties. Op het vlak van bouwen en wonen willen we er voor zorgen, dat de bestaande woningvoorraad geschikt gemaakt wordt voor de achtereenvolgende levensfases; levensloop-bestendige woningen dus. De beginnende woningbezitter willen we via een starterslening een steuntje in de rug geven. Voorts willen we natuurlijk zorgen voor een voldoende aanbod van betaalbare huurwoningen. Ten aanzien van de werkgelegenheid willen we de bestaande zorgfuncties in Goirle verder uitbouwen, want zo slaan we twee vliegen in één klap: meer zorg in onze gemeente én meer werkgelegenheid. Voorts willen we de zelfstandigen-zonder-personeel (de zzp-ers) extra ondersteunen, onder meer door het gemeentelijke kwijtscheldingsbeleid op hen van toepassing te verklaren, en door begeleiding van de bedrijvencontactman. De Hovel kan aantrekkelijker worden door afschaffing van de blauwe zone en via gratis parkeren.”
Team
Ik fluit bewonderend tussen mijn tanden en zeg: “Een mooi program, zonder meer! Wie gaan daar hun sterke schouders onder zetten?” “Wij!”, luidt het antwoord, kort en krachtig. Guus: “We hebben een ijzersterk team. Mag ik u even voorgaan? Ik begin bij 5: Ruud Licht, wetenschapper, onderzoeker, publicist. Op 4: Karen Molin, hoofd marketing en communicatie van een bedrijf in Eindhoven. Op de derde plaats: Pernell Criens, beleidsadviseur welzijn bij een gemeente in de regio. Op nummer 2: Antoon van Baal, die de opvolger is van Ineke van den Brand, en die een uitstekend raadslid is gebleken. En op 1 staat ‘ik zei de gek’. Het is wel aardig op te merken, dat de nummers 1 en 2 van de Partij van de Arbeid als zelfstandigen werkzaam zijn: Antoon met zijn adviesbureau voor organisatieontwikkeling en medezeggenschap, en ik met mijn administratiekantoor.”
Landelijke partij
Bij de presentatie van de partijen op 22 januari jl. legde Guus nogal nadruk op het feit, dat het zo belangrijk is om te stemmen op een landelijke partij als de PvdA. Ik vraag hem dat toe te lichten. Guus: “Neem bijvoorbeeld de toenemende intergemeentelijke samenwerking en de groei van het aantal gemeenschappelijke regelingen in het kader van de diverse taken (oude en nieuwe) van de gemeente: de democratische controle en legitimatie komt op die manier steeds vaker op enige afstand van de gemeenteraad te liggen. Dan is het van groot belang, dat je als raadslid een snelle en gemakkelijke ingang hebt bij collega-raadsleden in andere gemeenten. Welnu, die ingang hebben de meeste lokale partijen absoluut niet. Landelijke partijen wel; hun leden hebben overal partners. Zo heb ik regelmatig contact met PvdA-raadsleden, -fractievoorzitters en -wethouders van de omliggende gemeenten. We delen dezelfde waarden en uitgangspunten, we kennen elkaar, we trekken met betrekking tot allerlei dossiers veelal samen op. Onze focus is ook breder dan die van een lokale partij. De meeste ‘lokalen’ bedrijven politiek vanuit een tamelijk smal blikveld. Zij kijken enkel naar het belang van de eigen gemeente, of soms zelfs maar van een territoriaal deel daarvan. Een landelijke partij heeft van nature al een veel bredere blik, kijkt dikwijls ook over de gemeentegrenzen heen, en kan voorts vaak veel bereiken via contacten met de geestverwanten op het regionaal, provinciaal of landelijk niveau. Niet om te charmeren, maar te chargeren: lokale partijen staan vaak voor enghartige, eenkennige, en bekrompen politiek, terwijl landelijke partijen veelal meer ‘volwassen’ opereren en een ruimere blik hebben. Ik denk, dat Goirle dringend toe is aan wat minder van die eerste en wat meer van die laatste politiek.”
“Miljaar”, fluister ik verschrikt, “dát kan deze en gene in zijn zak steken!”
Doorpakken
Antoon en Guus zijn vol vertrouwen omtrent de komende verkiezingen. Antoon: “We hopen op stemmenwinst en een of meer extra zetels. De PvdA is een bestuurderspartij. We willen meebesturen en hopen daarom straks deel te mogen uitmaken van het nieuwe college van B&W. We staan in de startblokken, we stropen de mouwen op, we willen graag aan de slag. Overigens wil ik graag nog eens gezegd hebben, dat Goirle een sterke gemeente is, met een voortreffelijk ambtelijk apparaat. We zijn tot nu toe aardig door de crisis gekomen, maar er zijn nog donkere wolken aan de hemel. Er wachten ons nog een paar pittige jaren, vol moeilijke beslissingen. Het is nog zeker geen tijd om tevreden achterover te leunen. Daarom moeten we flink aanpakken. Die samenwerking met Oisterwijk en Hilvarenbeek bijvoorbeeld: niet aarzelen, maar dóórpakken! De kiezers mogen in ieder geval rekenen op onze daadkracht!”
Uw verslaggever betreedt het fraaie appartement (uitzicht over half Goirle) van Guus van der Put voor een gesprek met hem en met Antoon van Baal, de nummers één en twee van de lijst van de PvdA. “Ha, daar is het journaille”, roept de laatstgenoemde plagerig. Ik moet meteen denken aan een uitspraak (ik weet niet meer van wie) die ongeveer als volgt gaat: journalisten stellen almaar vragen en krijgen zelden of nooit antwoord, terwijl politici voortdurend antwoorden geven, terwijl niemand hen iets vraagt. Wat zal dat in deze ontmoeting van vertegenwoordigers van beide groepen opleveren? Praten we langs elkaar heen, botsen we, of - de wonderen zijn de wereld niet uit - voegen vraag en antwoord zich soepel en naadloos aaneen? We gaan - net als de meeste kandidaten van de tv-show ‘Een tegen 100’ plegen te doen- van start met een makkelijke vraag: hoe kijkt de PvdA terug op de afgelopen bestuursperiode?
Invloed
Guus neemt het woord en zegt: “Kijk, we zaten in de oppositie, en hadden slechts twee zetels, maar toch meen ik te mogen zeggen, dat we behoorlijk wat invloed hebben gehad op het beleid. Nee, we hebben de coalitie niet bestookt met een overvloed aan moties en amendementen, maar op diverse momenten in de discussies, die op de diverse gemeentelijke niveaus gevoerd worden, op het juiste moment, goede ideeën aangedragen. En dan zie je hoe je, ook als oppositiepartij, een wezenlijke bijdrage kunt leveren. Neem bijvoorbeeld ons voorstel inzake de armoedebestrijding; tijdens de raadsvergadering van 5 november vorig jaar stelden wij voor om de extra middelen voor armoedebeleid die de gemeente kreeg, specifiek in te zetten voor de kinderen in arme gezinnen. Wij kregen voor dat idee veel bijval, en op 11 maart aanstaande zal de gemeenteraad daarover een besluit nemen. Dat leidt tot subsidie voor de stichting Leergeld, geld voor het project ‘Kinderen vooruit’, verruiming van de computerregeling voor kinderen, en verhoging van de gemeentelijke bijdrage in de premie van de collectieve ziektekostenverzekering (met betere vergoedingen voor brillen, orthodontie, enz.). Kortom, een zeer nuttige, passende en wenselijke opsteker voor kinderen van gezinnen waarin armoede heerst. Zo zijn er meer voorbeelden te geven waaruit blijkt, dat er goed naar ons geluisterd wordt. Ik noem de nieuwbouw voor school de Kameleon, en de fusie tussen de wijkcentra De Deel en de Wildacker.”
Kernwaarden
Wat wil de PvdA voor de komende jaren? Een lastige vraag, denkt u wellicht, maar het antwoord volgt prompt. Kennelijk is er al over nagedacht, en komt de vraag niet als een verrassing. Antoon: “Ons verkiezingsprogramma draait om drie begrippen: solidariteit, respect en zorgzaamheid. Dat moeten we natuurlijk vertalen naar de praktijk. Zorg en welzijn zijn belangrijk voor de PvdA. Door de decentralisaties staat de gemeente voor grote uitdagingen. Ik ben daar als voorzitter van de gemeentelijke werkgroep Jeugdzorg nauw bij betrokken. Wij willen er voor zorgen, dat de zorg dichtbij de burger georganiseerd wordt, met het accent op preventie. Het begint allemaal bij eigen kracht. Bij het vervolg moeten we zorgen voor een makkelijke toegang tot de zorg, vroegtijdige hulp, en een vaste contactpersoon die het hele proces stroomlijnt, zodat de hulpvrager niet verdwaalt in de wirwar van instellingen en organisaties. Op het vlak van bouwen en wonen willen we er voor zorgen, dat de bestaande woningvoorraad geschikt gemaakt wordt voor de achtereenvolgende levensfases; levensloop-bestendige woningen dus. De beginnende woningbezitter willen we via een starterslening een steuntje in de rug geven. Voorts willen we natuurlijk zorgen voor een voldoende aanbod van betaalbare huurwoningen. Ten aanzien van de werkgelegenheid willen we de bestaande zorgfuncties in Goirle verder uitbouwen, want zo slaan we twee vliegen in één klap: meer zorg in onze gemeente én meer werkgelegenheid. Voorts willen we de zelfstandigen-zonder-personeel (de zzp-ers) extra ondersteunen, onder meer door het gemeentelijke kwijtscheldingsbeleid op hen van toepassing te verklaren, en door begeleiding van de bedrijvencontactman. De Hovel kan aantrekkelijker worden door afschaffing van de blauwe zone en via gratis parkeren.”
Team
Ik fluit bewonderend tussen mijn tanden en zeg: “Een mooi program, zonder meer! Wie gaan daar hun sterke schouders onder zetten?” “Wij!”, luidt het antwoord, kort en krachtig. Guus: “We hebben een ijzersterk team. Mag ik u even voorgaan? Ik begin bij 5: Ruud Licht, wetenschapper, onderzoeker, publicist. Op 4: Karen Molin, hoofd marketing en communicatie van een bedrijf in Eindhoven. Op de derde plaats: Pernell Criens, beleidsadviseur welzijn bij een gemeente in de regio. Op nummer 2: Antoon van Baal, die de opvolger is van Ineke van den Brand, en die een uitstekend raadslid is gebleken. En op 1 staat ‘ik zei de gek’. Het is wel aardig op te merken, dat de nummers 1 en 2 van de Partij van de Arbeid als zelfstandigen werkzaam zijn: Antoon met zijn adviesbureau voor organisatieontwikkeling en medezeggenschap, en ik met mijn administratiekantoor.”
Landelijke partij
Bij de presentatie van de partijen op 22 januari jl. legde Guus nogal nadruk op het feit, dat het zo belangrijk is om te stemmen op een landelijke partij als de PvdA. Ik vraag hem dat toe te lichten. Guus: “Neem bijvoorbeeld de toenemende intergemeentelijke samenwerking en de groei van het aantal gemeenschappelijke regelingen in het kader van de diverse taken (oude en nieuwe) van de gemeente: de democratische controle en legitimatie komt op die manier steeds vaker op enige afstand van de gemeenteraad te liggen. Dan is het van groot belang, dat je als raadslid een snelle en gemakkelijke ingang hebt bij collega-raadsleden in andere gemeenten. Welnu, die ingang hebben de meeste lokale partijen absoluut niet. Landelijke partijen wel; hun leden hebben overal partners. Zo heb ik regelmatig contact met PvdA-raadsleden, -fractievoorzitters en -wethouders van de omliggende gemeenten. We delen dezelfde waarden en uitgangspunten, we kennen elkaar, we trekken met betrekking tot allerlei dossiers veelal samen op. Onze focus is ook breder dan die van een lokale partij. De meeste ‘lokalen’ bedrijven politiek vanuit een tamelijk smal blikveld. Zij kijken enkel naar het belang van de eigen gemeente, of soms zelfs maar van een territoriaal deel daarvan. Een landelijke partij heeft van nature al een veel bredere blik, kijkt dikwijls ook over de gemeentegrenzen heen, en kan voorts vaak veel bereiken via contacten met de geestverwanten op het regionaal, provinciaal of landelijk niveau. Niet om te charmeren, maar te chargeren: lokale partijen staan vaak voor enghartige, eenkennige, en bekrompen politiek, terwijl landelijke partijen veelal meer ‘volwassen’ opereren en een ruimere blik hebben. Ik denk, dat Goirle dringend toe is aan wat minder van die eerste en wat meer van die laatste politiek.”
“Miljaar”, fluister ik verschrikt, “dát kan deze en gene in zijn zak steken!”
Doorpakken
Antoon en Guus zijn vol vertrouwen omtrent de komende verkiezingen. Antoon: “We hopen op stemmenwinst en een of meer extra zetels. De PvdA is een bestuurderspartij. We willen meebesturen en hopen daarom straks deel te mogen uitmaken van het nieuwe college van B&W. We staan in de startblokken, we stropen de mouwen op, we willen graag aan de slag. Overigens wil ik graag nog eens gezegd hebben, dat Goirle een sterke gemeente is, met een voortreffelijk ambtelijk apparaat. We zijn tot nu toe aardig door de crisis gekomen, maar er zijn nog donkere wolken aan de hemel. Er wachten ons nog een paar pittige jaren, vol moeilijke beslissingen. Het is nog zeker geen tijd om tevreden achterover te leunen. Daarom moeten we flink aanpakken. Die samenwerking met Oisterwijk en Hilvarenbeek bijvoorbeeld: niet aarzelen, maar dóórpakken! De kiezers mogen in ieder geval rekenen op onze daadkracht!”
