De in 1896 in Rotterdam geboren graficus Andreas Schotel was tijdens de eerste wereldoorlog gemobiliseerd in Brabant. In 1919 verblijft hij een jaar op landgoed De Utrecht, in 1920 trouwt hij met Mies Gips. Vervolgens komt hij (met zijn gezin) tot zijn dood in 1984 gedurende de zomermaanden naar Esbeek, waar hij vanaf 1924 in een voormalig tuinhuisje genaamd De Schuttel verblijft. Zijn oeuvre valt derhalve uiteen in een deel met Rotterdamse onderwerpen en een deel dat in Brabant is ontstaan, waarbij hij zich heeft laten inspireren door het boerenleven. Daar hij zo’n zestig jaar lang het boerenbedrijf volgt, komt in zijn naoorlogse etsen de mechanisatie van de landbouw steeds verder in beeld. Onbewust is hij daardoor tot chroniqueur van het Esbeeks boerenleven geworden.
Opmerkelijk is dat hij samen met zijn vriend etser Johannes Proost (1882-1942) de zogeheten ‘schone druktechniek’ ontwikkelt, waarmee ze in 1932 naar buiten treden. Het komt er op neer dat ze de etsen niet zoals gebruikelijk, met inkttoon afdrukken maar zo schoon mogelijk, waardoor de zwart-wit ets qua beeld krachtiger wordt. Op de tentoonstelling worden naast elkaar enkele etsen met toon geplaatst naast ‘schone’ drukken afgedrukt van dezelfde etsplaat of opnieuw hernomen. Andreas Schotel en diens leerlinge Magdaleen Rademaker (1924-2010) blijven het procedé van deze afdruktechniek hun leven lang propageren en trouw. Andreas Schotel is in Nederland uitgegroeid tot een bekende graficus met kwalitatieve etsen in zwart-wit.
Andreas Schotel Museum
Dorpsstraat 2
Esbeek
openingstijden: di t/m zo van 11.00 tot 16.00 uur
Bron: Goirles Belang