Marjon de Kok tijdens haar marathon debuut in Amsterdam

De marathon kriebelde al lang maar door vele blessures is het er nooit van gekomen deze droom waar te maken. Maar gisteren was het moment daar; nu super goede trainingsweken en voorbereiding stond ik dan eindelijk ( super gespannen) aan de start; het is toch wel een heel eind, 42,195 km. Maar toen het startschot klonk waren alle spanningen verdwenen en liep ik zeker de eerste 21,1 km heel ontspannen, maar toch waren mijn tussentijden te hard. Langs de Amstel was de wind echt een spelbreker, wat was dat een lang stuk zeg, er leek geen eind aan te komen! Wel was er wat afleiding; een boot die mee vaarde met live band en nog meer van dat soort muziekbandjes. Na 25 km kreeg ik het toch wel zwaar maar doordat mijn trainer mij met de fiets opwachtte en mij wat bemoedigende woorden toesprak kon ik me weer enkele kilometers herpakken en kwam ik weer in mijn ritme. Vanaf kilometer 34 was de wind weer de spelbreker en zat er ook nog een tunnel in en wat kleine oplopende hellingen, die dan enorm zeer doen kan ik je zeggen. Het Vondelpark was weer een genietmomentje en de laatste 2 kilometer waren echt op karakter; ik zat op schema voor een tijd onder de 3 uur EN ik lag 1e op het Nederlands Kampioenschap NK marathon in de vrouwen 35 klasse! De boog van de laatste kilometer had ik in zicht, maar wat duurde het lang voordat ik er onderdoor liep! Toen dacht ik dat in bijna het stadion indraaide, maar toen zag ik nog een doek met 500m. Maar vanaf toen was het eigenlijk genieten; ik werd buiten het stadion al verteld dat ik 2e Nederlandse was en 1e vrouw 35. De laatste 250 in het stadion deden mij dit keer helemaal geen pijn, ik kon hier nog goed aanzetten en in een mooie tijd van 2.57.12 finishen.