V.O.A.B.
ingevoerd op 17-9-2014
VOAB-verdediging lek als een mandje, negen doelpunten tegen in twee wedstrijden
In de wedstrijd tegen TSC 1 in Oosterhout kreeg VOAB 1 vier doelpunten om de oren. Fouten in de defensie zorgden voor een nieuwe nederlaag, dit keer met 4 – 0. Het had allemaal anders kunnen uitpakken als de VOAB-voorwaartsen de kansen in de eerste helft hadden benut. VOAB was in de eerste helft sterker maar liet zich verrassen door snelle uitbraken van TSC.
In het begin van de wedstrijd redde Jeffrey van Gestel nog knap op een inzet van TSC-aanvoerder Gordillio Clemens, na een afgeslagen eerste corner van de thuisclub.
VOAB had daarna een sterke fase met diverse kansen. Guus van Esch schoot in de 10e minuut uit een rebound, na de eerste hoekschop voor VOAB, naast. Walter Neeft brak drie minuten later door op rechts en bediende Bart van Keulen die Stijn van Laarhoven een scoringskans bood. Stijn schoot echter naast. Twee minuten later trok Bart er op rechts van door en schoof de bal door naar Walter Neeft, die op zijn beurt een voorzet afleverde, die door Joran Beerens in kansrijke positie werd naast gekopt. Ook Guus kreeg in de 19e minuut nog een dikke kans hij maar faalde in de afwerking.
De thuisclub brak in de 20e minuut snel uit en Nasrim Asrih scoorde tegen de verhoudingen in de 1 – 0. VOAB bleef desondanks domineren maar doelpogingen van Guus en van Joran strandden. TSC gokte op de counter. In de 38e minuut kreeg de thuisploeg een dikke kans na een afspeelfout in de VOAB-defensie. Jeffrey kon de situatie nog redden maar twee minuten later kwam hij te laat uit zijn doel en kon Eric Boating hem omspelen en de bal in het lege doel pegelen (2 – 0).
Het verhaal van de tweede helft is snel verteld. VOAB bleef het aanvallend proberen, er waren kansen voor Walter, Guus en Stijn maar de thuisploeg sloeg tweemaal toe na een snelle counter. Nassim scoorde uit een simpele voorzet van Ryan Snoeren en dezelfde Nassim stelde spits Huseyin Efe in staat de 4 – 0 op het scorebord te plaatsen. Een op zich sterker VOAB liet zich door fouten achterin de kaas van het brood eten.
Zondag wacht thuis de derby tegen Sarto, dat vandaag stadsgenoot sc ’t Zand versloeg. Dan moet VOAB 1 vol aan de bak om de eerste overwinning binnen te slepen.
VACATURE LEEFTIJDSCOÖRDINATOR E PUPILLEN
Binnen de jeugdafdeling VOAB werken wij met leeftijdscoördinatoren. Deze leeftijdscoördinatoren zijn verantwoordelijk voor de indelingen en begeleiding van de niet selectie teams.
Voor de leeftijdscategorie E zijn wij op zoek naar leeftijdscoördinator die de jeugdafdeling van VOAB komen versterken.
Mocht je interesse hebben in deze functie kan je contact opnemen met Aart Santegoets (aart.santegoets@ziggo.nl)
TRAINER GEZOCHT VOOR DE F12
Bij de F-pupillen is de laatste weken een grote toeloop geweest van nieuwe aanmeldingen. Inmiddels is een F12-team geformeerd en we gaan proberen dit team nog ingepast te krijgen in een competitie. Voor dit team zijn we op zoek naar één of meer gemotiveerde trainers. De trainingstijd is op de woensdagmiddag tussen 15.00 - 17.00 uur. In overleg kan er mogelijk een aanpassing plaatsvinden. Kandidaten worden gevraagd met spoed te reageren naar keespellis@outlook.com.
CORNÉ VAN LAARHOVEN NIEUWE F COÖRDINATOR VAN DE VOAB F-PUPILLEN
Afgelopen zaterdag is Corné van Laarhoven aangesteld als F-coördinator bij VOAB Corné is geen onbekende binnen de club. Momenteel is hij trainer-coach van VOAB C3 en deze job gaat hij dit seizoen nog gewoon afmaken. Daarnaast is hij, in samenwerking met Roel van Gorp en Kees Pellis, aan zijn taak als F-coördinator begonnen. Met ingang van het volgende seizoen gaat Corné zich uitsluitend op zijn coördinatorschap richten. VOAB is blij dat met Corné de functie van F-coördinator is ingevuld en wenst hem veel succes.
PUPILLEN F10 TEAM VAN DE WEEK
Zondag, tijdens de streekderby VOAB 1 – Sarto 1, zijn de pupillen F10 het team van de week. Zij gaan met de spelers het veld op, schieten penalties in de rust en voor de wedstrijd spelen ze een partijtje. Na afloop ranja en frietjes.
In memoriam Jo Brekelmans
Jo Brekelmans is afgelopen zaterdag begraven. Vooraf was de herdenkingsdienst ter ere van Jo in de St. Janskerk. Daar sprak de voorzitter van VOAB de onderstaande rede uit.
“Vandaag wordt er op sportpark van den Wildenberg op de velden van VOAB niet gevoetbald en morgen spelen de teams van VOAB met rouwbanden en is er één minuut stilte voor aanvang van de wedstrijden van VOAB. Dit alles uit respect voor en ter nagedachtenis aan een bijzonder en markant lid van VOAB, Jo Brekelmans.
Ik sta hier als voorzitter van VOAB en het is goed om te zien dat vele VOAB-leden vandaag hier naar toe zijn gekomen om een laatste groet te brengen aan onze overleden erevoorzitter Jo Brekelmans.
Jo, 87 jaar oud geworden, was lid van onze vereniging sinds 1950 en dus inmiddels 64 jaar lid van VOAB.
Jo Brekelmans, Mister VOAB, als je zijn naam uitspreekt denk je automatisch aan VOAB. Want Jo was VOAB, Jo is VOAB en de naam Jo Brekelmans zal altijd met VOAB verbonden blijven.
Jo was een VOAB-man in hart en nieren, meer dan twintig jaar voorzitter van onze club en altijd betrokken, bij elk elftal. Niet alleen VOAB 1 vond hij belangrijk. Nee, alle teams, zowel op zaterdag als op zondag, konden rekenen op zijn warme belangstelling.
Maar ook buiten het voetbalveld was Jo nadrukkelijk aanwezig. Zo was hij de grote animator van ons huidige clubhuis dat in 1970 werd geopend, waar hij zo trots op was dat hij persoonlijk wekelijks de schoonmaakwerkzaamheden mee verrichtte en niet te beroerd was de veger ter hand te nemen om de stoep te vegen. Daarnaast stond hij ook aan de wieg van onze tribune die in 1976 werd geopend.
Als voorzitter ontging hem niets. Juist omdat hij zo betrokken was en bijna dagelijks bij de club aanwezig. Hij regeerde met strakke maar rechtvaardige hand. En hij zou geen gulden uitgeven als hij maar 99 cent had. Zo was Jo. Eerst sparen en dan pas uitgeven.
Tijdens zijn periode als voorzitter, nam Jo steeds één week vrij om zich voor te bereiden op de algemene jaarvergaderingen van de club, waarin hij de rol van voorzitter, penningmeester en secretaris vervulde. Voorwaar geen geringe opgave. Toch heeft men Jo nooit op fouten kunnen betrappen. Zorgvuldig als hij was. Na zijn periode als voorzitter bleef Jo VOAB jarenlang vertegenwoordigen bij zowel thuis- als uitwedstrijden van VOAB
Op bestuurlijk gebied had hij toen zitting in de commissie van toezicht en advies. En ook bij de algemene jaarvergaderingen liet Jo altijd van zich horen. Kritisch, maar opbouwend. Immer trachtend het bestuur te voorzien van positieve impulsen.
Naast zijn inbreng bij VOAB had Jo ook een grote voortrekkersrol bij de regiovergaderingen van de KNVB. Niet voor niets heeft hij dan ook van de bond de gouden KNVB -speld mogen ontvangen.
Vele momenten c.q. ervaringen uit het persoonlijke VOAB-leven van Jo zou ik hier kunnen benoemen, maar ik wil het bij twee laten:
Twee bijzondere momenten, die hier zeker niet ongenoemd mogen blijven: één moment als actief voetballer, als speler van VOAB 1 en één moment als voorzitter van de club:
A) Als speler: de wedstrijd in het seizoen 1953/1954 waar het in Goirle nog jaren over zou gaan. De beslissingswedstrijd tussen VOAB en GSBW op het terrein van NOAD te Tilburg. Na afloop waanden beide zich kampioen en trokken triomfantelijk op de kar door Goirle. Uiteindelijk besliste de rechter dat VOAB kampioen was geworden. Niet eerder werd een kampioenschap niet beslist op het voetbalveld maar in de rechtszaal.
B) En als voorzitter: het kampioenschap van VOAB 1 in het seizoen 1975/1976. VOAB werd ongeslagen kampioen en promoveerde naar de 1e klasse. Dit kampioenschap was voor Jo als voorzitter één van de mooiste omdat het team bestond uit louter VOAB-jongens, met name uit de omgeving Burgemeester. Rensstaat, de straat waarin hij zelf woonde. Bovendien speelde in dit team ook zijn zoon Harrie mee. En het mooiste vond Jo nog dat alle spelers trots waren in VOAB 1 te mogen spelen. In die tijd nog voor twee consumptiebonnen en een paar voetbalschoenen, waarvan de aankoopbon mocht worden ingeleverd bij Henk van Dun. Dat je drie keer per seizoen een bon inleverde bij Henk deed niet ter zake. Het waren toch maar mooi “zijn” jongens die dit kampioenschap hadden bewerkstelligd.
En twee van die “jongens”, van “zijn” jongens, Bert van der Velden en Jack van den Hout, wil ik nu graag naar voren halen om hier speciaal voor Jo nog één maal ons clublied te zingen.”
In de wedstrijd tegen TSC 1 in Oosterhout kreeg VOAB 1 vier doelpunten om de oren. Fouten in de defensie zorgden voor een nieuwe nederlaag, dit keer met 4 – 0. Het had allemaal anders kunnen uitpakken als de VOAB-voorwaartsen de kansen in de eerste helft hadden benut. VOAB was in de eerste helft sterker maar liet zich verrassen door snelle uitbraken van TSC.
In het begin van de wedstrijd redde Jeffrey van Gestel nog knap op een inzet van TSC-aanvoerder Gordillio Clemens, na een afgeslagen eerste corner van de thuisclub.
VOAB had daarna een sterke fase met diverse kansen. Guus van Esch schoot in de 10e minuut uit een rebound, na de eerste hoekschop voor VOAB, naast. Walter Neeft brak drie minuten later door op rechts en bediende Bart van Keulen die Stijn van Laarhoven een scoringskans bood. Stijn schoot echter naast. Twee minuten later trok Bart er op rechts van door en schoof de bal door naar Walter Neeft, die op zijn beurt een voorzet afleverde, die door Joran Beerens in kansrijke positie werd naast gekopt. Ook Guus kreeg in de 19e minuut nog een dikke kans hij maar faalde in de afwerking.
De thuisclub brak in de 20e minuut snel uit en Nasrim Asrih scoorde tegen de verhoudingen in de 1 – 0. VOAB bleef desondanks domineren maar doelpogingen van Guus en van Joran strandden. TSC gokte op de counter. In de 38e minuut kreeg de thuisploeg een dikke kans na een afspeelfout in de VOAB-defensie. Jeffrey kon de situatie nog redden maar twee minuten later kwam hij te laat uit zijn doel en kon Eric Boating hem omspelen en de bal in het lege doel pegelen (2 – 0).
Het verhaal van de tweede helft is snel verteld. VOAB bleef het aanvallend proberen, er waren kansen voor Walter, Guus en Stijn maar de thuisploeg sloeg tweemaal toe na een snelle counter. Nassim scoorde uit een simpele voorzet van Ryan Snoeren en dezelfde Nassim stelde spits Huseyin Efe in staat de 4 – 0 op het scorebord te plaatsen. Een op zich sterker VOAB liet zich door fouten achterin de kaas van het brood eten.
Zondag wacht thuis de derby tegen Sarto, dat vandaag stadsgenoot sc ’t Zand versloeg. Dan moet VOAB 1 vol aan de bak om de eerste overwinning binnen te slepen.
VACATURE LEEFTIJDSCOÖRDINATOR E PUPILLEN
Binnen de jeugdafdeling VOAB werken wij met leeftijdscoördinatoren. Deze leeftijdscoördinatoren zijn verantwoordelijk voor de indelingen en begeleiding van de niet selectie teams.
Voor de leeftijdscategorie E zijn wij op zoek naar leeftijdscoördinator die de jeugdafdeling van VOAB komen versterken.
Mocht je interesse hebben in deze functie kan je contact opnemen met Aart Santegoets (aart.santegoets@ziggo.nl)
TRAINER GEZOCHT VOOR DE F12
Bij de F-pupillen is de laatste weken een grote toeloop geweest van nieuwe aanmeldingen. Inmiddels is een F12-team geformeerd en we gaan proberen dit team nog ingepast te krijgen in een competitie. Voor dit team zijn we op zoek naar één of meer gemotiveerde trainers. De trainingstijd is op de woensdagmiddag tussen 15.00 - 17.00 uur. In overleg kan er mogelijk een aanpassing plaatsvinden. Kandidaten worden gevraagd met spoed te reageren naar keespellis@outlook.com.
CORNÉ VAN LAARHOVEN NIEUWE F COÖRDINATOR VAN DE VOAB F-PUPILLEN
Afgelopen zaterdag is Corné van Laarhoven aangesteld als F-coördinator bij VOAB Corné is geen onbekende binnen de club. Momenteel is hij trainer-coach van VOAB C3 en deze job gaat hij dit seizoen nog gewoon afmaken. Daarnaast is hij, in samenwerking met Roel van Gorp en Kees Pellis, aan zijn taak als F-coördinator begonnen. Met ingang van het volgende seizoen gaat Corné zich uitsluitend op zijn coördinatorschap richten. VOAB is blij dat met Corné de functie van F-coördinator is ingevuld en wenst hem veel succes.
PUPILLEN F10 TEAM VAN DE WEEK
Zondag, tijdens de streekderby VOAB 1 – Sarto 1, zijn de pupillen F10 het team van de week. Zij gaan met de spelers het veld op, schieten penalties in de rust en voor de wedstrijd spelen ze een partijtje. Na afloop ranja en frietjes.
In memoriam Jo Brekelmans
Jo Brekelmans is afgelopen zaterdag begraven. Vooraf was de herdenkingsdienst ter ere van Jo in de St. Janskerk. Daar sprak de voorzitter van VOAB de onderstaande rede uit.
“Vandaag wordt er op sportpark van den Wildenberg op de velden van VOAB niet gevoetbald en morgen spelen de teams van VOAB met rouwbanden en is er één minuut stilte voor aanvang van de wedstrijden van VOAB. Dit alles uit respect voor en ter nagedachtenis aan een bijzonder en markant lid van VOAB, Jo Brekelmans.
Ik sta hier als voorzitter van VOAB en het is goed om te zien dat vele VOAB-leden vandaag hier naar toe zijn gekomen om een laatste groet te brengen aan onze overleden erevoorzitter Jo Brekelmans.
Jo, 87 jaar oud geworden, was lid van onze vereniging sinds 1950 en dus inmiddels 64 jaar lid van VOAB.
Jo Brekelmans, Mister VOAB, als je zijn naam uitspreekt denk je automatisch aan VOAB. Want Jo was VOAB, Jo is VOAB en de naam Jo Brekelmans zal altijd met VOAB verbonden blijven.
Jo was een VOAB-man in hart en nieren, meer dan twintig jaar voorzitter van onze club en altijd betrokken, bij elk elftal. Niet alleen VOAB 1 vond hij belangrijk. Nee, alle teams, zowel op zaterdag als op zondag, konden rekenen op zijn warme belangstelling.
Maar ook buiten het voetbalveld was Jo nadrukkelijk aanwezig. Zo was hij de grote animator van ons huidige clubhuis dat in 1970 werd geopend, waar hij zo trots op was dat hij persoonlijk wekelijks de schoonmaakwerkzaamheden mee verrichtte en niet te beroerd was de veger ter hand te nemen om de stoep te vegen. Daarnaast stond hij ook aan de wieg van onze tribune die in 1976 werd geopend.
Als voorzitter ontging hem niets. Juist omdat hij zo betrokken was en bijna dagelijks bij de club aanwezig. Hij regeerde met strakke maar rechtvaardige hand. En hij zou geen gulden uitgeven als hij maar 99 cent had. Zo was Jo. Eerst sparen en dan pas uitgeven.
Tijdens zijn periode als voorzitter, nam Jo steeds één week vrij om zich voor te bereiden op de algemene jaarvergaderingen van de club, waarin hij de rol van voorzitter, penningmeester en secretaris vervulde. Voorwaar geen geringe opgave. Toch heeft men Jo nooit op fouten kunnen betrappen. Zorgvuldig als hij was. Na zijn periode als voorzitter bleef Jo VOAB jarenlang vertegenwoordigen bij zowel thuis- als uitwedstrijden van VOAB
Op bestuurlijk gebied had hij toen zitting in de commissie van toezicht en advies. En ook bij de algemene jaarvergaderingen liet Jo altijd van zich horen. Kritisch, maar opbouwend. Immer trachtend het bestuur te voorzien van positieve impulsen.
Naast zijn inbreng bij VOAB had Jo ook een grote voortrekkersrol bij de regiovergaderingen van de KNVB. Niet voor niets heeft hij dan ook van de bond de gouden KNVB -speld mogen ontvangen.
Vele momenten c.q. ervaringen uit het persoonlijke VOAB-leven van Jo zou ik hier kunnen benoemen, maar ik wil het bij twee laten:
Twee bijzondere momenten, die hier zeker niet ongenoemd mogen blijven: één moment als actief voetballer, als speler van VOAB 1 en één moment als voorzitter van de club:
A) Als speler: de wedstrijd in het seizoen 1953/1954 waar het in Goirle nog jaren over zou gaan. De beslissingswedstrijd tussen VOAB en GSBW op het terrein van NOAD te Tilburg. Na afloop waanden beide zich kampioen en trokken triomfantelijk op de kar door Goirle. Uiteindelijk besliste de rechter dat VOAB kampioen was geworden. Niet eerder werd een kampioenschap niet beslist op het voetbalveld maar in de rechtszaal.
B) En als voorzitter: het kampioenschap van VOAB 1 in het seizoen 1975/1976. VOAB werd ongeslagen kampioen en promoveerde naar de 1e klasse. Dit kampioenschap was voor Jo als voorzitter één van de mooiste omdat het team bestond uit louter VOAB-jongens, met name uit de omgeving Burgemeester. Rensstaat, de straat waarin hij zelf woonde. Bovendien speelde in dit team ook zijn zoon Harrie mee. En het mooiste vond Jo nog dat alle spelers trots waren in VOAB 1 te mogen spelen. In die tijd nog voor twee consumptiebonnen en een paar voetbalschoenen, waarvan de aankoopbon mocht worden ingeleverd bij Henk van Dun. Dat je drie keer per seizoen een bon inleverde bij Henk deed niet ter zake. Het waren toch maar mooi “zijn” jongens die dit kampioenschap hadden bewerkstelligd.
En twee van die “jongens”, van “zijn” jongens, Bert van der Velden en Jack van den Hout, wil ik nu graag naar voren halen om hier speciaal voor Jo nog één maal ons clublied te zingen.”
